THUISKOMEN...

Wij zijn tevreden en content!! Onze reis voldeed in al zijn aspekten aan onze plannen en verwachtingen. We zullen natuurlijk de vele leuke ontmoetingen met andere reizigers en de lokale bevolking missen. We zullen het avontuur, de trekkings, de prachtige natuur, het rondzwerven, het lekkere eten,...missen. We zullen al deze mooie herinneringen koesteren als een zeer kostbaar geschenk. Maar na zo"n lange tijd zijn we even blij dat we weer "verwacht" worden. Het voelt goed aan dat we onze draad thuis weer mogen en kunnen opnemen. Na meer dan 5 maanden samen

reizen, 24u op 24u, en alles delen zal het voor ons 2tjes ook lastig zijn en wennen om elkaar weer wat los te laten. Na 160 dagen reizen en 66 verschillende bedden komen we weer thuis en kunnen we weer in ons eigen bed in de Moteweg slapen. We verlangen heel erg om onze kinderen en hun co's, Fran en de twee dikke buikjes, onze mama's,  familie en vrienden terug te zien! TOT GAUW!!!!!

VIA BANGKOK NAAR MARKE

3 - 7 APRIL 2013

We willen onze boot niet missen want ons terugkeer-verhaal staat en valt met de laatste boot halen vandaag. We zitten ruim voor tijd op het strand paraat. Een longtailboot brengt ons naar het platvorm op zee. Van hieruit vertrekt de speedboot naar Pakbara. We verlaten Ko Lipe onder een stralend zon, maar verder boven de zee hangt een grote dreigende wolk. We varen er recht naartoe en onder de vorm van storm op zee, bliksem en een zware tropische bui krijgen we alles op ons hoofd. Een speedboot heeft geen deuren of vensters en we zijn bij aankomst kleddernat. Het is

alsof wij zelf zwommen naar het vasteland! Het doet ons iets om terug op het vasteland te komen. Het voelt aan als een beetje dichter bij thuis te komen...Wij zijn de enige die niet verder reizen. Pakbara is niet echt voorzien op toeristen die er blijven hangen. Dit merken we als we een slaapplaats zoeken. Maar we voelen het nog meer als we vervoer willen regelen om morgen in de luchthaven van Hat Yia te geraken. Maar wie zoekt die vindt en na onze enige nacht in 'happy house' geraken we vlot in Hat Yia. De luchthaven is opvallend bewaakt door zwaar bewapende

militairen en elke binnenrijdende auto wordt streng gecontroleerd. In deze streek wonen vooral moslims en ook hier zijn wij de enige Westerlingen. Na anderhalf uur vliegen landen wij in Bangkok. Hier zullen wij ons laatste reis- refreintje zingen (horen wij daar iemand bis roepen??) We installeren ons in het guesthouse 'secret garden' en strekken nog even de benen in Khoa San Road waar het ongezellig druk is: schreeuwerige lelijke muziek uit elk cafe, dit is een deel van Bangkok. Ik doe 's nachts bijna geen oog dicht omdat het pompheet is en we de ramen moeten dicht houden voor het lawaai. Daarom verhuizen we een laatste

keer naar een ander guest house en nemen we een kamer met airco. We slenteren de hele dag door Bangkok. We blijven heel lang hangen op de amuletten markt. Hier voelen we de impact van het Boeddhisme en het Hindoeisme heel erg. Ongelooflijk veel afbeeldingen van Goeroes, beeldjes klein en groot van de ontelbare Goden in steen of koper, gebedskralen,...Thai, monniken die in grote ernst met hun vergrootglas alles bekijken en keuren. een handel die erg goed draait. Een dag slenteren in Bangkok is erg vermoeiend en wij laten ons weer in form kneden door de professionele massagehanden van stevige Thai-madammen. Wij

kunnen erg genieten om te staren naar de mooie mix van alle mensen dat Bangkok rijk is. Wij geraken nooit uitgekeken op de vele lady boys die we vooral in Bangkok tegenkomen. En dan is de tijd aangebroken om een allerlaatste keer onze rugzak in te pakken. We moeten uitchekken om 12u en laten onze rugzak achter in de packstore van het guesthouse. Het kriebelt heel erg om straks het vliegtuig naar huis te nemen.

KO LIPE

30 MAART - 2 APRIL 2013

Ko Lipe ligt is 1 van de vele eilanden van het zeereservaat Ko Tarutao en is het meest zuidelijke eiland van Thailand. We vinden overnachting in een leuke bamboehut op het strand, met zicht op zee. Het is een klein eiland en makem mooie wandelingen van het ene strand naar het andere. Het eiland wordt door verscheidene paden doorsneden. Wij geven de voorkeur aan  wandelingen langs  de witte zandstranden, met als welgekomen afwisseling een plons in het kristalheldere water van de zee. ZALIG...Het seizoen loopt hier op zijn einde.

Wij zijn blij want het schijnt dat het hier dan erg druk kan zijn. We trakteren onszelf nog maar eens op een snorkeldag. We krijgen er niet genoeg van. Het is erg rustgevend om te dobberen op en te zwemmen in de zee. Dit zeereservaat heeft de status van werelderfgoed van de Unesco. We worden beloond met een kleurrijk schouwspel van vele grote vissen en prachtige koralen. Grote anemonen waar Nemo en zijn familie vrolijk in en uit zwemmen. Het ziet zwart van de zee-egels op de bodem, reuze-zeesterren, reuzenschelpen,....we kunnen 8 a 10 m diep kijken, zo helder is het water. De vele eilandjes 

hebben fijne, witte zandstranden met uitzondering van Ko Hin Ngan waar alleen maar prachtige keien liggen. Het is een traditie om er steenmannetjes te maken voor geluk in het leven. Op het apeneiland gaan we niet aan wal, omdat een grote apenkolonie ons op staat te wachten. Jammer dat sommige Thai, die zaakjes uitbaten, nogal inhalig zijn. Alles is opmerkelijk duurder. We vertoeven het meest in de prachtige natuuur zodat we daar weinig last van hebben. Ko Lipe is het ideale eiland om onze boeiende reis af te ronden. We nemen onze tijd om de klik naar huis te maken!!!

We hebben er fijne witte zandstranden met uitzondering van Ko Hin Ngam waar alleen maar prachtige keien liggen. Het is een traditie om daar een steenmannetje te maken voor geluk in het leven. Op het apeneiland gaan we niet aan wal want een grote apenkolonie staat ons op te wachten. Niet de meest liefhebbende snoetjes...Het eiland straalt veel rust uit. Jammer dat sommige Thai die zaakjes uitbaten op het eiland nogal inhalig zijn. Alles is ook opmerkelijk duurder. Wij vertoeven meestal in de natuur en hebben hier weinig last van. Ko Lipe is het ideale eiland om onze boeiende reis af te ronden. We nemen er onze tiid om de klik te maken.                          

KO MUK

27 - 29 MAART 2013

We blijven eilandhoppen. Tijdens ons rondtrekken ontmoeten we veel andere backpackers. Het leuke aan al die ontmoetingen zijn de boeiende babbels en het uitwisselen van reiservaringen. Zo belanden wij op het eiland Ko Muk. Dit kleine eiland heeft slechts enkele resorts en wordt vooral bewoond door lokalen. Wij nemen de longtailboot naar de oostkust en logeren in het Ko Muk garden beach resort.  Een zeer aangename plaats bij een familie. "Garden" staat voor hun heel grote tuin vol kokospalmen en bananenbomen, "beach" staat voor gelegen aan de 

beach" hoe kan het ook anders? "resort", vanaf het moment dat men slaapmogelijkheden heeft noemem ze dit hier resort. Het is een rustige plaats aan de rand van het vissersdorp bij erg lieve mensen. De bungalows zijn zonder comfort en net netjes genoeg. We kunnen niet zwemmen in de zee nabij onze verblijfplaats maar op een half uurtje stappen door het dorp is de zee diep genoeg om te zwemmen. Ko Muk is 1 van de 4 Trang eilanden gekend om zijn schone koralen en een waar snorkelparadijs. Eerst zien en dan geloven. Dit betekent een snorkel-namiddag op zee. Een grote bezienswaardigheid is 

een soort tunnel, de Tham Morakhot, die enkel bij laag water toegankelijk is. In die grot verstopten de piraten vroeger hun gestolen schatten. Een beetje akelig want we moeten 80 m zwemmen in de onderzeese grot. Het is op een bepaald moment pikdonker en dit voelt onveilig aan, op het eind van de zwemtunnel komen we op een stukje droog zand omgeven door steile rotsen. Na die bijzondere ervaring is het weer snorkeltijd. Er zijn veel koralen te zien, meer en van een andere soort. Op een bepaald moment zwemt er een haai onder mij, in elk geval iets haai-achtigs en zeer groot....we weten dat

ze er zijn en dat ze goedaardig zijn. Maar dit is een ontmoeting waar ik nu niet sta voor te popelen en ik zwem weg in de tegenovergestelde richting. Dit eiland is klein en  gemakkelijk te doorkruisen. We stappen te voet door het vissersdorp en keren terug langs het strand als het eb is. Dit eiland is totaal anders. De zee trekt erg ver weg bij eb en dan  komen alle dorpsbewoners naar het strand om de rijkdom van schaaldieren te verzamelen. Mossels 3 keer zo groot als bij ons, dikke zeewormen, reuzengarnalen....Er worden netten gelegd op het 

slib en de schone vissen die we tijdens het snorkelen

zien geraken erin verstrikt. De kinderen krijgen de taak om hen zonder genade te laten sterven met een pikhamer.De lokalen leven onder zeer eenvoudige omstandigheiden. Heel erg jammer dat ze de zorg missen voor hun zeer paradijselijke omgeving. er ligt heel veel afval. Wij vinden heel veel mooie zeesterren, krabben in hun krabhuisjes, het is opletten geblazen want er liggen overal zee-egels in het ondiepe water. We kunnen fietsen gebruiken van de familie en verkennen de andere kant per fiets. Het is pompheet en de fietsen zijn hun naam niet waardig. We eindigen met plonzen in de zee. We

zijn meer in de zee dan eruit, we krijgen bijna vinnen. Met de regelmaat van de klok zien we zee arenden vliegen.  Eind maart begint het laagseizoen, wij hebben geluk want de laatste speedboot vanuit dit eiland neemt ons mee naar Ko Lipe.