14-18 Maart 2013
We hebben nog een goede reden om onze mooie reis straks af te ronden. We zijn zo heel erg blij dat Emma, Stijn er 1tje bij krijgen. Fran wordt grote zus!! Joepiejijj!!!We begonnen alvast te oefenen met de guitige kinderen uit ons gastgezin.
En geloven of niet ze hebben ons nog een laatste keer liggen in Vietnam. We kochten een boot-busticket Phu Quoc-Rach Gia om vanuit die haven de bus naar Saigon te
nemen. De speedboot is een oud geval, het zeewater lekt langs alle kanten de boot in en de snelheid is semi-speed. We komen niet aan in Rach Gia maar in Ha Tien. Voor hen de honger komen we pas om 20u aan in Saigon. Meer dan eten en nog even de benen strekken zit er voor ons niet meer in. We vliegen letterlijk het land uit. De vlucht naar Kuala Lumpur is magnefiek. De aarde vanuit de lucht op zijn mooist. De Mekong slingert zich als een dikke kommel door het landschap. Op een bepaald moment is alles 1 geheel, en er is geen onderscheid tussen
de blauwe lucht en de blauwe zee. Om 18u landen we in Phuket. We kiezen om geen verblijfplaats te zoeken aan de kust maar in Phuket Town. Het is van horen zeggen maar aan de kust zou het krioelen van het volk? We nemen de bus naar het centrum en installeren ons in Talang guest house. Basic van accomodatie maar gelegen op een heel leuke plaats. Het oude stadsgedeelte is gezellig en rustig. De straatjes doen heerlijk ouderwets aan. De meeste huizen in onze straat zijn in Chinese-Portugese stijl. Een
dame vertelt ons dat zij behoort tot de derde generatie Chinese immigranten. De oudste zaak in Puketh town, nabij ons guesthouse is een chinese kruidenverkoper. Het ruikt er overheerlijk naar een kruiden allegaartje. We zijn een halve dag zoet door de route te volgen van de stadswandeling. Het is puffen en zweten want de zon blaast hier uit volle borst heel veel hitte. We huren een brommer voor twee dagen. De ene dag verkennen we de Westkust. De stranden zijn onbeschrijfelijk mooi. Helder wit zand, kristalhelder water, mooie natuur rondom. 
We snappen het helemaal dat dit een " place to be " is. Men is voorzien op een mensenzee volk want overal staan strandstoelen terwijl er weinig toeristen liggen te bakken in de zon. We hadden het ons erger voorgesteld. Het is pompheet en wij blijven vooral in het water hangen. We verkennen Surin beach, Karon beach en Kata beach. We rijden door Patong maar daar is het erg druk, Blankenberge in het kwadraat. Wij houden hier geen halt. We vinden het een raar idee dat hier zoveel mensen hun
leven verloren toen de tsunami hier 9 jaar geleden woedde. Nu merken wij er niets meer van met uitzondering van enkele bordjes met vluchtroutes. Er zijn heel wat bars maar die openen wellicht pas hun deuren voor een bruisend nachtleven?? Tegen die tijd zijn wij weer riebediebie naar Phuket town. Op onze tweede dag verkennen we de Oostkant van het eiland. We bezoeken het schiereiland Ko Sirey waar de zeezigeuners leven. We wandelen door hun dorp en we worden heel vriendelijk onthaald. Die mensen leven allen in
golfplaten hutten, ze leven voornamelijk van de visvangst. We zien vele mannen reuzen fuiken maken. Ze zijn allen stevig gebouwd, goedlachse rondborstige vrouwen laten zich met veel gemak fotograferen. Ze nemen het niet nauw met de zorg voor het milieu en wij denken dat ze zelfs houden van zoveel mogelijk zwerfvuil verzamelen. De golven van de zee bestaat hier uit een laag afval. Jammer! We bezoeken nog enkele kapen. Allen stuk voor stuk prachtige natuurgebieden. Het is bloedheet en we
eindigen onze dag met drijven en zwemmen in de lauwe zee van de Hai Harnbaai.
.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten