MOTOTRAIL BOLOVENPLATEAU -PAKSE

31 DEC - 3 JAN 2013

We installeren ons met zyn 4en in het guesthouse Nang Noi in Pakse. We worden heel vriendelyk onthaald. Van mr Vong, de oom van de eigenaar, krijgen we heel veel informatie over een mototrail in het Boloven-plateau We zyn 1 en al oor. Vrij vlug krijgt onze mototrip concreet vorm. De trail ziet er veelbelovend uit! We maken ons dagrugzakjes klaar, we nemen alleen het meest noodzakelyke mee voor de komende 4 dagen. Er is veel wind, waardoor het aangenaam fris is om te slapen.

's Morgens krijgt Filip nog een spoedcursus van Jörn ivm. het gebruik van voetversnellingen en voetrem bij een moto. Hij heeft dit vlug onder de knie. Belle en ik installeren ons achterop en met de haren in de wind

(onder de helm) zijn we weg. We houden halt bij de zeer kleurrijke markt in Pakse. t Schijnt dat er wel 100 soorten bananen bestaan, ze liggen hier waarschijnlijk allemaal? Het is een markt van een bijzonder allegaartje: vele soorten groenten, vis van klein tot groot, rieten mandjes voor de stickyrijst, vlees en ingewanden van dieren, een doodgeboren kalf, dikke padden... In Phaxsuan bekijken we de verschillende soorten woningen van etnische minderheden. Er is hier ook een mooie waterval.
Het Bolovenplateau is gekend voor zyn koffieplantages. Overal zien we, op de grond, koffiebonen drogen in de zon. De teelt, het drogen en het verwerken is hun belangrijkste bron van inkomsten. Hier geen groenentuintjes, enkel koffiebonen. Elk dorp heeft een spirit-house, waar men samenkomt voor besprekingen. Een bizar beeld is de bewerkte houten kist die klaar staat voor degene die eerst sterft

in het dorp. Onze eindhalte voor vandaag is Tadlo, waar we dus ook ons nieuw jaar zullen inzetten. In Tim's guest house krygen we elk een eenvoudig hutje. Tadlo ligt afgelegen en wy zyn de enige toeristen in het guesthouse. Met Samly, een lokale gids, bezoeken we in de namiddag nog enkele Katou dorpen.  De Katou wonen afgelegen en leven heel arm.  We merken hier weinig tot geen eindejaarsstemming. Op enkele plaatsen draaien ze schreeuwerige karaoke muziek waarop ze heel vals meezingen. Geen streling voor het oor. Onderweg passeren we een groepje feestvierders die duidelyk al een tydje in de feeststemming zyn. We worden uitgenodigd om het nieuwe jaar mee te vieren. Hun feest is vooral veel Lao bier drinken. 

Als we 1 slok drinken schenken ze er twee by...een onmogelijke opdracht dus. Voilà ons oudejaarsfeest is meteen ingezet. We jeunn oes, zonder woorden is er veel ambiance en plezier. Belle zet de dans in met de dame des huizes en wy volgen het leuke voorbeeld. Dansen betekent hier lichtjes knieën buigen en voortdurend sierlyk met de handen draaien. We leren het snel. Tussendoor doen we nog wat karaoke en brillenwissels. Met het excuus dat we nog ver moeten stappen verlaten we de festiviteiten. Onderweg  genieten we nog na.  We bezoeken nog 1 mooie waterval voor de avond valt. Het volgende dorpje is al in het schemerlicht en de laatste waterval horen we nog,  maar zien we niet meer. We maken ons klaar voor de eindejaarsparty. Geen zelfgemaakte kroketten dit jaar maar een lekkere

lao maaltyd met leuk gezelschap. We hebben een amusante, gezellige avond. We halen 01/01 net niet en houden het nieuwjaren voor morgen. We zyn zoals altyd vroeg uit de veren en bezoeken eerst de waterval. Het Bolovenplateau is een heel schoon natuurgebied. Dit is ons perfect nieuwjaarsgeschenk. By de waterval zyn al enkele mensen aan het vissen. We ryden vandaag door naar Paksong. Onderweg stoppen we in 1 van de armste dorpen van Laos. Een Belgisch koppel sponserde hier een schoolgebouw. We overnachten in een landhuis in Paksong .Er zijn hier en daar nog nieuwjaarspartys bezig. s Avonds is er een festival, met weinig volk   en  een zanger die veel te luid staat te zingen. De meesten Laotianen hangen rond de goktenten.

 

We zyn hier op 1.300m hoogte en het is koud.           s Morgens vertrekken we met al onze kleren aan die we meehebben. De  zon is heel krachtig, zodat het al snel erg warm wordt. De hoogste waterval (200m) van Laos ligt op onze route. Die willen we zeker zien, jammer genoeg staat rond dit mooie gebied een resort. Dit betekent: betalen voor een mooie wandeling in het gebied met gids. Dit druist in tegen ons denken. We rijden 2 km terug om via een wandelpad en een pittige klim ook aan te komen by de grote waterval. Onderweg komen we de gids van de resort tegen....we hebben naast al onze pret nu ook nog eens binnenpret. We kiezen om onze laatste nacht door te brengen in het Xe Pian nationaal park. Het is een lange rit van 70km doorheen prachtig

 

gebied. Er is weinig verkeer onderweg. Toch moeten Filip en Jörn er alle aandacht byhouden, want te pas en meestal ongepast lopen er honden, geiten, koeien over de weg. Zo zien we een Laotiaan in de gracht belanden. Op het plateau kan de wind soms ferm huis houden. Een lange zanderige weg brengt ons naar Ban Kiet Ngong, één van de twee olifantendorpen, waar we ons installeren in het enige guesthouse. Er is geen stromemd water en we moeten ons wassen met het vieze water uit een grote plastieken kuip. We willen nog even onze benen strekken en volgen de olifantendrollen. Ze brengen ons naar Phou Assa, een vreemd, maanachtig landschap op een plateau van vulkanische oorsprong. Boven is er een archeologische site van een zeer oud tempelcomplex. 

 

De laatste dag rijden we naar Champasak en moeten hiervoor de ferry nemen. Wat een naam voor een vaartuig dat bestaat uit 2 prauws die aan elkaar verbonden zyn met een plank! Er is net plaats genoeg voor ons allen en onze brommers. In Champasak bezoeken we Wat Phou, een Boeddhistisch tempelcomplex dat te vergelyken is met Wat Angkor in Cambodja. Dit Khmergebied is nog ouder en had zyn hoogtepunt in de 8e eeuw.

We keren rugzakwaarts terug na een zeer gevarieerde, plezante en schone tocht. 

Jörn en Belle nodigden ons, in Don Det, uit om samen deze mototrail te maken. We zijn blij dat we deze kans kregen. Het was een heel leuk idee en het samen zyn was mega-fantastisch. We springen een gat in de lucht van contentement. 

Merci,  Jörn en Belle !

We nemen afscheid van elkaar, ieder volgt nu weer zijn eigen reisweg.

Om 20u hebben we de nachtbus naar Vientiane. 

Daar proberen we onze visa te regelen voor China en Viëtnam.