VIENTIANE

4 – 7 JAN 2013                                                              De nachtbus is geen lachtertje, de bedden zijn comfortabel maar de wegen zijn heel slecht. Hierdoor stappen we 's morgens moe van de bus in Vientiane.

Na het inchecken in het guesthouse gaan we meteen op zoek naar de Chinese Ambassade, dat ver uit het centrum blijkt te liggen. In de Chinese ambassade wordt ons in twee minuten duidelijk gemaakt dat we een Chinees visum mogen vergeten.

We moeten een vliegtuigticket naar China kunnen voor-leggen en reservatiebevestigingen van hotels in China, wat we natuurlijk niet hebben, we zijn backpackers !

 

We laten het niet aan ons hart komen en gooien het meteen over een andere boeg. Noord-Laos heeft zoveel

 

 

 

moois te bieden dat we beslissen om langer in Laos te blijven. We gaan meteen naar het Immigration Office om ons visum te verlengen. We mogen pas maandagmorgen  onze paspoorten weer ophalen. Hierdoor hebben we wel het hele weekend tijd om Vientiane te verkennen en te ontdekken.

Vientiane lijkt helemaal niet op een hoofdstad, maar op een gezellige stad zonder wolkenkrabbers of sloppenwijken met opvallend veel mooie tempels. De Franse invloed is hier heel duidelijk, er is hier zelfs een Arc de triomphe versierd met Laotiaanse symbolen. Het is een herdenkingsmonument, opgericht als eerbetoon aan de gesneuvelden uit de verschillende oorlogen.

We wagen ons allebei aan een echte Lao-massage, zo een van ‘ kop tot teen’ ! Natuurlijk gaan we ook shoppen in de winkels, we zijn zot van de tribel- stoffen en kleren.

 

Elke avond is er ook markt langs de Mekong, een leuke bedoening. Een andere dag volgen we een tip uit de Trotter. We huren fietsen en rijden naar het klooster Wat Sok Palaung, enkele kilometers buiten de stad. Naast het klooster, midden in de jungle, nemen we een authentiek Lao-stoombad met massage. Een fantastische en rustgevende ervaring!

Een groot vat met een afkooksel van aromatische kruiden broebelt boven het houtvuur in de openlucht. Via een buis wordt deze geurige stoom verspreid in de houten paalwoning. Tussen de sessies door is er thee en na de sessies krijgen we allebei een stevige massage.

 

 

Met de moto rijden we naar het Boeddhapark, 28 km van Vientiane.

We rijden voorzichtig, want we zien hier veel toeristen met schaafwonden aan benen en armen van valpartijen met de brommer.

We passeren langs de vriendschapsbrug die Laos met Thailand verbindt.

Dit Boeddhapark staat vol met stenen beelden en kunstwerken uit het Boeddhisme en het Hindoeïsme. Een zonderling begon ermee in de jaren ’50 om beide geloven te verenigen. Vooral de twintig-meter-lange liggende Boeddha en de grote aardbol met bodhi-boom zijn spectaculair. Op de terugweg stoppen we nog even bij een Wat, waar een religieus festival bezig is.

Maandagmorgen staan we stipt om 10u terug in het Immigration Office om onze paspoorten, met verlengd visum, in ontvangst te nemen. We fietsen meteen door naar de Vietnamese ambassade en vragen ook daar ons visum aan. De ambassadeur was een vieze vent, we hopen dat ze daar in Vietnam wat vriendelijker zijn. Want hier in Laos zijn we echt verwend, het zijn hier overal lieve mensen. Een uur later (normaal is dat pas in de late namiddag) moeten we ons visum al terug ophalen. We zijn enkele minuten te vroeg en moeten buiten, op de koer wachten. Maar goed, eind goed al goed.    Met onze visum in de hand zijn we op ons gemak en kunnen we weer verder reizen.                                                   In de namiddags gaan we nog lekker ontspannen in het lokaal zwembad en ’s avonds vullen we, nog maar eens,onze rugzakken…we zijn er al zeer bedreven in !

Alles heeft een plaats en volgorde in de rugzak. We zijn klaar om morgen door te reizen naar Vang Vieng.